O como é o que conta
El libro acerca una colección de artículosde Pepe Barro sobre el diseño, la cultura y la imagen de la cultura.
EL conjunto viene a ser una reflexión sobre la profesión, los temas y las preocupaciones de este diseñador, veintinueve piezas de sú autoría más un artículo de Xosé Luís Méndez Ferrín sobre el diseño gráfico, recuperado por Barro de un folleto de los años setenta. La edición consta de cien ejemplares numerados y firmados por el autor, que además ofrece la posibilidad de descarga del libro en un pdf alojado en esta misma web de la DAG. En O como é o que conta, Barro viene a decir que realmente, un diseñador gráfico lo que debe saber es contar, porque al humanidad lleva diciendo casi las mismas cosas desde el principio de los tiempos, lo que cambia es la forma de contarlas, de comunicarlas, pero diciendo lo mismo de otra forma conseguimos decir cosas nuovas, exploramos nuovos conceptos, abrimos nuovos puntos de vista. Aveces el “como” tiene más peso que el “que”. Aquí las palabras del autor en el umbral del libro:“Son un escritor ventureiro, os artigos deste libro son todos produto de encomendas, fun onde me pediron e fixen cando me mandaron. Mesmo así puxen en cada un todo o meu coidado, non só por respecto ao lector posible, gozo ecribindo e saboreo de vagar a maxia de armar un pequeño mundo con nada, gústame sentir o pensamento a abrollar mentres debullo as palabras e a orde precisa para narrar. Tardei en poñerme a escribir, en ser consciente da utilidade da reflexión sobre a propia obra, sobre a profesión, sobre a cultura, útil para min, pero pode que tamén para outros. No cabo de cada artigo veredes reseñado onde e cando viron a luz por primeira vez, foi en publicacións modestas ou de gran tiraxe, pero en todos os casos escribín coa certeza de que guindaba unha garrafa ao mar, confiando que co tempo algunha chegaría a unha ribeira na que sería valorada. Tiven a fortuna de comprobar que foi así en máis dun caso e de dous. A palabra conduce o pensamento do mesmo xeito que as formas, as cores e a tipografía son as portadoras do discurso visual dos deseñadores, con elas —como quere Enric Satué— conformamos a imaxe da cultura, da comunicación, desde a forma máis minúscula das letras e as palabras.”